Virüslerin Üremesi

Virüs, tutunucu iplikleriyle canlı bir hücrenin zarına yapışır, taşıdığı enzimle hücre zarını eritir. Kendi kalıtım maddesini konak hücrenin içine gönderir. Kılıfı dışarıda kalır.

Hücreye giren DNA veya RNA, yönetimi eline geçirerek hücrenin enzim sistemini, ribozomlarını ve gerekli yapı taşlarını kendisi için kullanarak önce kalıtım materyalini çoğaltır. Sonra kendi protein kılıflarını hücreye sentezletir (Burada virüs sadece ilgili proteinlerin şifresini verir). Sonra kılıflar kalıtım maddesiyle birleşerek çok sayıda virüs oluşur.

Bakteriyofajın Hayat Devri
Bakteriyofajın Hayat Devri

Sonuçta hücre parçalanır. Serbest kalan virüsler hemen diğer sağlam hücrelere yapışırlar ve onları enfekte ederler. Virüslerin hücreyi bu şekilde parçalamalarına lizis denir.

Bazen virüs DNA'sı bakteri DNA'sına yapışarak ortak yaşayabilir, onunla beraber yeni bakterilere aktarılabilir. Bu haldeyken bakteriye zararı yoktur. Buna Profaj denir. Ancak her an ortaklık bozularak bakteriye zararlı olma ihtimali vardır. Bazen de virüs girdiği hücrenin şeklinin değişmesine sebep olur. Buna transformasyon denir. Bazı virüsler ise girdiği hücrenin düzensiz bir biçimde çoğalmasına sebep olurlar. Bu duruma da reprodüksiyon denir.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Coğrafya Dersleri Kazanımları Listesi

Coğrafi Konumun Türkiye Ekonomisine Etkileri

2014 TÜİK Tarım ve Hayvancılık Verileri